Έτσι, στις 2 Απριλίου, με έγγραφό του προς το «Πανελλήνιον» ζήτησε να μελετηθεί το θέμα και να υποβληθεί σχετικό σχέδιο και προϋπολογισμός. Στις 14 Απριλίου το «Πανελλήνιον» πρότεινε το σχέδιο Ψηφίσματος
Στις 19 Μαΐου 1829 ο Κυβερνήτης δίνει εντολή για την έναρξη των εργασιών του νομισματοκοπείου και στις 27 Ιουνίου έχουμε το πρώτο νόμισμα της αναγεννημένης Ελλάδας στην Αίγινα, στο νησί όπου πριν από αιώνες (6ος π.Χ.) είχαν κοπεί τα πρώτα νομίσματα του ελλαδικού χώρου.
Μέσα λοιπόν σε λιγότερο από 2 χρόνια ο Ιωάννης Καποδίστριας είχε εγκαθιδρύσει νέο νομισματικό σύστημα, νέο νόμισμα και μια τράπεζα για την υλοποίηση του σχεδιασμού της πολιτικής του. Ο νομισματικός κανόνας είναι ο άργυρος.
Φοίνικες : Στην μπροστινή τους όψη έφεραν τον αναγεννώμενο από τη στάχτη Φοίνικα, που ατένιζε το Σταυρό, περιβαλλόμενο από κλώνι ακτίνων και γύρω τις λέξεις: «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ» και στην πίσω όψη σε κύκλο, «ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ Ι. Α. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ - 1828» - και στη μέση δάφνινο στεφάνι, πάνω στο οποίο αναγράφονταν η αξία του νομίσματος.
Την περίοδο του Καποδίστρια έγιναν επίσης προσπάθειες για δημιουργία χρήματος μέσω της έκδοσης χαρτονομίσματος. Ο στόχος ήταν κυρίως ταμειακός, ώστε να αποφευχθούν νέοι φόροι στη γεωργία και το εμπόριο. Τον Ιούνιο 1831, ο Κυβερνήτης αποφάσισε την αντιμετώπιση αναγκών του προϋπολογισμού με το μέτρο της έκδοσης χαρτονομίσματος, αιτιολογώντας ως εξής την απόφασή του:
«Χρεωστούντες να εξεύρωμεν τον τρόπον να θεραπεύσωμεν την ανάγκην ταύτην [την ταμειακή], χωρίς να επιφορτίσωμεν με νέους φόρους την γεωργίαν και το εμπόριον, τα οποία οφείλομεν να αναζωογονήσωμεν, ως παθόντα εκ της παρελθούσης ανωμαλίας∙ θεωρούντες την ανάγκην του να μεταχειρισθώμεν εις την περίστασιν ταύτην και προς θεραπείαν των εκ της ελλείψεως αποτελεσμάτων το εις τα άλλα έθνη παραδεδεγμένον χαρτονόμισμα και συνάμα να ασφαλίσωμεν την υπόληψιν αυτού».
O Καποδίστριας χρησιμοποίησε χρήματα από τον προσωπικό του λογαριασμό για την κάλυψη των δημοσιονομικών αναγκών και στη συνέχεια τα πιστώνει στα έξοδα της Επιτροπής από την οποία ζητά αντί να του επιστραφούν χρήματα να χρηματοδοτηθούν δημόσια έργα.
Από το νομοθετικό πλαίσιο που προαναφέρθηκε, προκύπτει ότι το συναλλακτικό μέσο που ο Καποδίστριας προσπάθησε να εισαγάγει ήταν χαρτονόμισμα (όρο που άλλωστε χρησιμοποιούσε και το σχετικό Ψήφισμα) και όχι τραπεζογραμμάτιο.
Το χαρτονόμισμα, δηλαδή, επρόκειτο να κυκλοφορήσει για λογαριασμό του ίδιου του Κράτους και όχι για λογαριασμό της Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας, η οποία διαμεσολαβούσε στην έκδοσή του. Όπως, λοιπόν διαφαίνεται από την αλληλογραφία του, ο Καποδίστριας προσέβλεπε από νωρίς στην έκδοση χαρτονομίσματος για ταμειακούς λόγους.
Πάντως, το θεωρούσε βραχύβιο και υποβοηθητικό μέσο, προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι άμεσες ταμειακές δυσκολίες που ήταν αδύνατο να καλυφθούν με άλλο τρόπο. Ο Κυβερνήτης, ήδη από τη σύλληψη της ιδέας και πολύ πριν τη νομοθετική εισαγωγή του μέτρου έκδοσης χαρτονομίσματος, διέβλεψε την έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών προς το συγκεκριμένο συναλλακτικό μέσο για λόγους που συνδέονταν με την ελληνική νοοτροπία.
Και όπως χαρακτηριστικά λέει ο Βαλαωρίτης: «Αλλά περί χρημάτων προκειμένου ο θερμότερος και αγνότερος πατριωτισμός δεν δύναται να αναπληρώσει το μοχλόν της πίστεως, δι’ ου και μόνον μετακινούται και ελκύονται μεγάλα χρηματικά κεφάλαια».
Για να επιβληθεί η κυκλοφορία του χαρτονομίσματος των φοινίκων, όπως ορίζονταν στο άρθρο 3 του ΚΖ' ψηφίσματος, όλες οι συναλλαγές με το κράτος έπρεπε να γίνονται υποχρεωτικά κατά το 1/3 σε χαρτονομίσματα.
Οι φοίνικες τυπώθηκαν στην Αίγινα και φέρουν ημερομηνία εκδόσεως 1η Ιουλίου 1831. Η αριστερή τους πλευρά είναι ακανόνιστα κομμένη για τον έλεγχο της γνησιότητας. Η συνολική αξία των χαρτονομισμάτων που εκδόθηκαν ανήλθε τελικά στο ύψος των 500.000 φοινίκων αντί των 3.000.000 που είχαν ορισθεί αρχικά. Τυπώθηκαν ονομαστικές αξίες των 5, 10, 50 και 100 φοινίκων.
Στις 4 Ιανουαρίου 1832 με το Δ' ψήφισμα της Συνελεύσεως στο Ναύπλιο επικυρώθηκε το περί εκδόσεως χαρτονομίσματος ψήφισμα του Κυβερνήτη45, ενώ αργότερα το συνολικό ύψος των προς έκδοση χαρτονομισμάτων μειώνεται σε 1.000.000 φοίνικες.46 Στις 27 Ιανουαρίου 1832 το ύψος των προς κυκλοφορία χαρτονομισμάτων μειώνεται εκ νέου σε 500.000 με το ψήφισμα Ζ' της Εθνικής Συνέλευσης.
Με το ίδιο ψήφισμα Ζ' τα χαρτονομίσματα τίθενται εκτός συναλλαγής μεταξύ των πολιτών. Σύμφωνα με το άρθρο 3 του εν λόγω ψηφίσματος στις εκποιήσεις φθαρτών εθνικών κτημάτων η Κυβέρνηση δέχεται τα χαρτονομίσματα αντί μεταλλικών νομισμάτων, ενώ στις ενοικιάσεις προσόδων, τελωνείων και λοιπών πηγών το 1/3 θα είναι χαρτονομίσματα και τα 2/3 μεταλλικά νομίσματα.
Τα χαρτονομίσματα υπογράφονταν, με το χέρι, από τα δυο μέλη της τριμελούς Διευθυντικής Επιτροπής της Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας, η οποία είχε συγκροτηθεί από τους Αλέξιο Λουκόπουλο, Φραγκίσκο Παπαμανόλη και Ανδρέα Γιαννίτζη. Αριθμούνται χειρόγραφα από το 8001 έως το 49670 με δυο αριθμούς. Στην πρόσθια όψη με τον πρώτο και στην οπίσθια με άλλον που ήταν κατά 500 μονάδες μικρότερος του πρώτου. Στην οπίσθια όψη ο ελεγκτής Αθανάσιος Σκανδαλίδης έγραφε λοξά την αξία του χαρτονομίσματος ολογράφως και το υπέγραφε.
Έτσι παρόλο ότι τα χαρτονομίσματα των φοινίκων κατασκευάστηκαν από την Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα και φέρουν τη σφραγίδα και τις υπογραφές μελών της επί της Εθνικής Τραπέζης Επιτροπής, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως τραπεζογραμμάτια, εφόσον κατασκευάστηκαν κατ' εντολή του κράτους και παραδόθηκε το σύνολο τους στο Εθνικό Ταμείο για την εξυπηρέτηση υποχρεώσεων του δημοσίου.
ΠΗΓΗ : ΑΠΟ ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ Σ.Μ ΚΑΙ ΤΟΥ Δ.Κ
ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΝΩΘΗΤΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΣΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΦΟΡΕΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΑ ΜΑΣ
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ Ε΄ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
ΤΗΝ " ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ "
0 Σχόλια