Ο ΠΑΠΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΠτΔ
ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑΤΙ;
ΔΡΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ Η «ΕΝΩΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ» ΜΕ ΤΗΝ
ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ «ΜΠΑΜΠΟΥΣΚΑΣ»;
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΠτΔ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΝΤΟΝΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΕΧΕΙ Η ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΑΥΤΗΝ
Δρομολογείται η «Ένωση των Εκκλησιών» με την μέθοδο της «μπάμπουσκας»!
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 12η Νοεμβρίου 2021
ΔΡΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ Η «ΕΝΩΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ» ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ «ΜΠΑΜΠΟΥΣΚΑΣ»!
Το καρκίνωμα της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, αυτής της φοβερής πολυαιρέσεως, της μεγαλύτερης όλων εποχών, προχωρεί δυστυχώς καλπάζοντας και διαβρώνει επικίνδυνα ολόκληρο το Εκκλησιαστικό Σώμα, χωρίς να διαφαίνεται στον ορίζοντα κάποια ελπίδα αναχαιτίσεώς του.
Ιδιαίτερα μετά την «Σύνοδο» της Κρήτης, στην οποία ως γνωστόν, αντί καταδίκης, εθριάμβευσε η παναίρεση, η μεγάλη πλειοψηφία της Ιεραρχίας, του λοιπού κλήρου, του Μοναχισμού και του θεολογικού κόσμου της χώρας έχει συστρατευθεί στο άρμα του Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Οικουμενισμού και αγωνίζεται ακάθεκτη, με όλες της τις δυνάμεις, με περισσότερη ορμή τώρα και ζήλο, («ου κατ’ επίγνωσιν» βέβαια), στην προώθηση των στόχων της, στην επανένωση σε πρώτη φάση, του κατακερματισμένου χριστιανικού κόσμου με την Ορθόδοξη Εκκλησία, χωρίς όμως την μετάνοια των αιρετικών ετεροδόξων και παρά τις υπάρχουσες δογματικές διαφορές. Και σε δεύτερη φάση στο συγκερασμό του Χριστιανισμού με όλες τις άλλες θρησκείες. Φυσικά δεν πρόκειται για επιδίωξη πραγματικής ενώσεως, ενώσεως εν τη αληθεία, σύμφωνα με την πατερική μας Παράδοση, αλλά περί ενώσεως αληθείας και ψεύδους. Περί συγκολλήσεως ετεροκλήτων στοιχείων, η οποία θα προέλθει ύστερα από συμβιβασμούς και «επανερμηνείες» των πλανών των ετεροδόξων, αλλά και με καινοφανείς ερμηνείες βιβλικών χωρίων, που οδηγούν σε αστήρικτα συμπεράσματα, μη μαρτυρούμενα από τους αγίους Πατέρες μας.
Το μεγάλο ζητούμενο, αλλά και δυσεπίλυτο πρόβλημα για τους θιασώτες του Οικουμενισμού είναι να βρεθεί μια φόρμουλα της «ενώσεως των Εκκλησιών», αποδεκτή όχι μόνο από τους ιθύνοντες και σχεδιαστές της, αλλά και από τον πιστό λαό του Θεού. Η «άρση των αναθεμάτων» το 1965, ο επακολουθήσας Θεολογικός Διάλογος μεταξύ Ορθοδόξων και Παπικών, η εν συνεχεία πλήρης αμοιβαία εκκλησιαστική αναγνώριση Ορθοδοξίας και Παπισμού, ως «Αδελφών Εκκλησιών» το 1993 στην Ζ΄ Γενική Συνέλευση στο Balamand και η επισφράγιση των αποφάσεων που ελήφθησαν σ’ αυτήν στη «Σύνοδο» της Κρήτης το 2016, υπήρξαν ορισμένα βήματα καθοριστικής σημασίας προς την κατεύθυνση αυτή.
Εν τω μεταξύ η χορήγηση Αυτοκεφαλίας από το Φανάρι στο «εκκλησιαστικό» μόρφωμα των σχισματικών της Ουκρανίας το 2018, δημιούργησε νέα δεδομένα. Έδωσε την ευκαιρία και τη δυνατότητα στους θιασώτες του Οικουμενισμού, αλλά και στο Βατικανό, να θέσουν σε εφαρμογή ένα νέο σχέδιο υλοποίησης της «ενώσεως». Σύμφωνα μ’ αυτό, η «ένωση» θα επιχειρηθεί κατ’ αρχήν τμηματικά και σταδιακά, με πρώτη χώρα εφαρμογής της την Ουκρανία, επειδή η χώρα αυτή στην παρούσα χρονική συγκυρία διαθέτει τις κατάλληλες προϋποθέσεις. Στην προσπάθεια αυτή καταλυτικό ρόλο καλούνται να παίξουν οι σχισματικοί του Επιφανίου αφ’ ενός και οι Ουνίτες της Ουκρανίας αφ’ ετέρου! Γύρω από τον «σκοτεινό» αυτό τρόπο υλοποίησης της «ενώσεως», αναφερθήκαμε σε προηγούμενα άρθρα μας [βλ. κείμενο με τίτλο: «Το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο καταλύτης στην επικείμενη ‘ένωση των Εκκλησιών’», (10.2.2020) και παλαιότερο με τίτλο: «Οι ουνίτες της Ουκρανίας και η ‘Ένωση των Εκκλησιών’», (24.6.1019)]. Σ’ αυτά τονίσαμε μεταξύ άλλων ότι «όπως εκτιμούν έγκυροι μελετητές, με βάση τις μέχρι σήμερα εκκλησιαστικές εξελίξεις, το ουκρανικό Αυτοκέφαλο αποβλέπει στην προώθηση της ‘ένωσης των Εκκλησιών’, Παπισμού και Ορθοδοξίας».
Οι νέες ειδήσεις, που εν τω μεταξύ βγήκαν στο φως της δημοσιότητος, ήρθαν να επιβεβαιώσουν, όσα γράψαμε γύρω από το θέμα αυτό στα προηγούμενα άρθρα μας. Το ιστολόγιο «Πενταπόσταγμα» έφερε στο φως της δημοσιότητας μια πολύ ενδιαφέρουσα είδηση. Τίτλος του άρθρου: «Έρχεται η πρώτη Ένωση Ορθοδόξων-Καθολικών με την μέθοδο της “μπάμπουσκας”!» και υπογράφεται από τον γνωστό και έγκριτο δημοσιογράφο κ. Μανώλη Κείο. Το δημοσίευμα αρχίζει με την επισήμανση: «Στην Ουκρανία πληθαίνουν οι φωνές για Ένωση της νέας Εκκλησίας με τους Ουνίτες -Τι είναι το σχέδιο δημιουργίας μιας ‘εκκλησίας διπλής δικαιοδοσίας’! Εδώ και 2-3 χρόνια το ‘Πενταπόσταγμα’ έχει προειδοποιήσει τόσο για τα σενάρια πως η ουκρανική Εκκλησία θα ενώσει Φανάρι-Βατικανό όσο και για τις γέφυρες με τους Ουνίτες που ρίχνει ο Βαρθολομαίος. Αυτό όπως έχουμε ξαναπεί, μπορεί να αποτελέσει το κόλπο γκρόσο για την ταφόπλακα στην Ορθοδοξία…Στο Κίεβο, άρχισαν πάλι να μιλούν για τη δημιουργία μιας ‘ενιαίας ανεξάρτητης εκκλησίας’, αυτή τη φορά με βάση τη Νέα Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας (OCU) και τους Ελληνοκαθολικούς (ουνίτες), που υπάγονται στον Πάπα. Για αυτό, είναι έτοιμοι να καταργήσουν την Ένωση της Βρέστης, που υπεγράφη τον Οκτώβριο του 1596». Εδώ ο αρθρογράφος κάνει λόγο για τη δημιουργία μιας «ενιαίας ανεξάρτητης εκκλησίας», εννοώντας προφανώς αυτήν που θα προέλθει από την «ένωση» των Ουνιτών της Ουκρανίας με το «εκκλησιαστικό» μόρφωμα των σχισματικών του Επιφανίου, (ΟCU). Η εν λόγω «ενιαία ανεξάρτητη εκκλησία» θα έχει «διπλή δικαιοδοσία», θα υπάγεται δηλαδή διοικητικά ταυτόχρονα και στο Βατικανό και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, πράγμα το οποίο, κατά τους ισχυρισμούς των Ουνιτών, θα προετοιμάσει το έδαφος για την εν συνεχεία πλήρη «ένωση» μεταξύ Βατικανού και Φαναρίου.
Ωστόσο, όπως γνωρίζουμε, τοπική Εκκλησία υπαγόμενη σε «διπλή δικαιοδοσία» είναι κάτι το πρωτόγνωρο και άγνωστο στην Συνοδική και Κανονική μας Παράδοση. Μια ματιά στην εκκλησιαστική μας ιστορία αρκεί για να μας πείσει, πόσους αγώνες έκανε στο παρελθόν το Οικουμενικό Πατριαρχείο, για να διασφαλίσει τις εκκλησιαστικές επαρχίες, που υπάγονται σ’ αυτό, από αναμείξεις και επεμβάσεις σ’ αυτές της Εκκλησίας της Ρώμης, επεμβάσεις, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν ως αντικανονικές «εισπηδήσεις», και καταδικάσθηκαν από πλήθος Ιερών Κανόνων. Είναι γνωστό επίσης πόσους Ιερούς Κανόνες εθέσπισε η Εκκλησία διά μέσου των αιώνων, προκειμένου να καθορίσει, κατά το δυνατόν με ακρίβεια, τα όρια της δικαιοδοσίας εκάστης Τοπικής Εκκλησίας ώστε να αποφεύγονται οι «εισπηδήσεις» και οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των τοπικών Εκκλησιών.
Στη συνέχεια ο αρθρογράφος παραθέτει μια από τις επιλογές, που έχουν επινοήσει οι Ουνίτες για να επιτύχουν την «ένωση»: «"Μία από τις επιλογές για τη νέα ένωση περιλαμβάνει την ενοποίηση σύμφωνα με την αρχή της μάτρουσκα (σ.σ το κουκλάκι που συνηθίσαμε να αποκαλούμε “μπάμπουσκα” και μέσα του κρύβει κι άλλο κουκλάκι, κι άλλο, κι άλλο...). Δηλαδή όλοι οι πιστοί στη χώρα δηλώνονται υπήκοοι του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και αυτός, με τη σειρά του, αναγνωρίζει την πρωτοκαθεδρία της Ρώμης", λέει ο ιστορικός της Ορθόδοξης Εκκλησίας Βλάντισλαβ Πετρούσκο. Ο κύριος στόχος του έργου, είπε, είναι η δημιουργία μιας ενιαίας εκκλησιαστικής δομής στην Ουκρανία, η οποία, αφενός, θα τονώσει την επικοινωνία μεταξύ Βατικανού και Κωνσταντινούπολης και, αφετέρου, θα γίνει μονοπώλιο στο θρησκευτικό πεδίο της χώρας….Πριν από 20-25 χρόνια, συζήτησαν το σχέδιο δημιουργίας μιας “εκκλησίας διπλής δικαιοδοσίας”, η οποία θα ήταν ταυτόχρονα υποταγμένη στην Κωνσταντινούπολη και το Βατικανό. “Η λογική είναι η εξής: οι Ουνίτες είναι ταυτόχρονα οι κληρονόμοι της Εκκλησίας του Αγίου Βλαντιμίρ, δηλαδή της Ορθοδοξίας και της Ένωσης της Βρέστης, του Καθολικισμού. Και στο μέλλον, αυτοί θα πρέπει να γίνουν γέφυρα για να είναι ενωμένοι στην Οικουμενική Εκκλησία”».
Ναι, δυστυχώς αυτό είναι το δόλιο και σατανικό σχέδιο, το σχέδιο «Μπαμπούσκα», όπως το αποκάλυψε ο ιστορικός και γνώστης της τραγικής κατάστασης, που επικρατεί στην Ουκρανία. Οι Ουνίτες θα ενωθούν με τους σχισματικούς του Επιφανίου και εκείνοι θα ενωθούν με το Βατικανό, μέσω του Φαναρίου. Το γεγονός αυτό θα δρομολογήσει εν συνεχεία την πλήρη «ένωση» μεταξύ Βατικανού και Φαναρίου, κατά πάσαν πιθανότητα το 2025! Το σενάριο «Μπαμπούσκα» δεν φαίνεται καθόλου απίθανο, δεδομένου ότι υπάρχει πολύ στενή σχέση και συνεργασία μεταξύ του «εκκλησιαστικού» μορφώματος υπό τον «αρχιεπίσκοπο» Επιφάνιο με τους Ουνίτες, οι οποίοι από κοινού, (συνεργούσης και της πολιτείας), αγωνίζονται με κάθε τρόπο και μέθοδο, προκειμένου να θέσουν στο περιθώριο και, ή δυνατόν, να εκμηδενίσουν τον ρόλο και την παρουσία της μόνης κανονικής Εκκλησίας στην Ουκρανία, υπό τον σεβάσμιο κανονικό Μητροπολίτη Ονούφριο, που εκπροσωπεί την συντριπτική πλειοψηφία του κλήρου και του ουκρανικού λαού, την οποία άλλωστε αναγνωρίζει η μεγάλη πλειοψηφία όλων των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Αλλά υπάρχει και μια άλλη είδηση, οποία ενισχύει το σενάριο να γίνουν οι Ουνίτες η γέφυρα για την «ένωση των Εκκλησιών»: «Ο ουνίτης ιερέας σε συνέδριο στο Κίεβο είπε ότι για να εκλεγεί ένας πατριάρχης, Ορθόδοξοι και Καθολικοί στην Ουκρανία πρέπει να κοινωνούν μαζί. […] Ορθόδοξοι και Καθολικοί στην Ουκρανία πρέπει να εκλέξουν από κοινού έναν πατριάρχη, δήλωσε ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικουμενικών Σπουδών του Ουκρανικού Καθολικού Πανεπιστημίου, ιερέας UGCC, Ιβάν Ντατσκό, κατά τη διάρκεια κοινής διάσκεψης εκπροσώπων των UGCC, Φαναρίου και OCU στο Κίεβο. “Είμαι πεπεισμένος ότι ο μελλοντικός πατριάρχης της Ουκρανίας πρέπει να εκλεγεί τόσο από Ορθόδοξους όσο και από Καθολικούς. Ένα, δεν χρειαζόμαστε 5-10 πατριαρχεία στο Κίεβο, ένα και τέλος. Πρέπει όμως να καταβάλουμε κοινές προσπάθειες για να κοινωνούμε μαζί της Ευχαριστίας της αγάπης και μετά να επιλέξουμε», είπε ο ιερέας των Ουνιτών”» (Ιστ. spzh.news)! Εδώ ξεκάθαρα ο παρά πάνω Ουνίτης ιερέας θέτει θέμα εκλογής Πατριάρχου από κοινού με τους σχισματικούς του Επιφανίου. Ο Πατριάρχης αυτός προφανώς θα υπάγεται εκκλησιαστικά στον Οικουμενικό Πατριάρχη και διά μέσου αυτού στον «Πάπα», σύμφωνα με το σενάριο «Μπαμπούσκα». Ως προϋπόθεση για την πραγματοποίηση αυτού του σεναρίου θεωρεί ότι είναι ανάγκη, να καταβληθούν «κοινές προσπάθειες για να κοινωνούμε μαζί της Ευχαριστίας της αγάπης». Με λίγα λόγια οι δύο «εκκλησιαστικές» κοινότητες οφείλουν να προχωρήσουν στο Κοινό Ποτήριο. Να σημειώσουμε πως, αυτά τα είπε ο Ουνίτης «κληρικός» ενώπιον εκπροσώπων και του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίο συμμετείχε στο ανίερο αυτό συνέδριο, χωρίς την παραμικρή, ή έστω χλιαρή αντίδραση!
Για όλα τα ανωτέρω ένας μόνον κανονικός τρόπος επιλύσεως υπάρχει: η σύγκληση Πανορθοδόξου Συνόδου, που ζητούν η πλειονότης των Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, αρνούμεναι να αποδεχθούν την άκυρη Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας και την περιθωριοποίηση του Κανονικού Μητροπολίτου κ. Ονουφρίου και της υπ’ αυτόν αγιωτάτης Εκκλησίας.
Από όσα παρά πάνω σχολιάσαμε, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα, ότι το ουκρανικό Αυτοκέφαλο γίνεται σταδιακά και προοδευτικά ένας ενδιάμεσος συνοδικός καταλύτης για την σχεδιαζόμενη στο προσεχές μέλλον «ένωση των Εκκλησιών». Όλα πλέον δείχνουν ότι δεν απέχει πολύ η θρυλούμενη «ένωση» των σχισματικών του Επιφανίου με τους Ουνίτες, με την μέθοδο της «μπαμπούσκας», δηλαδή με πανουργία και απάτη, για να γίνει αποδεκτή από το Ορθόδοξο πλήρωμα, χωρίς ισχυρές αντιδράσεις. Εκτός βέβαια, αν επέμβει ο Θεός και με ένα θαυμαστό τρόπο ανατρέψει την πορεία των πραγμάτων. Διότι έτσι όπως έχουν φθάσει τα πράγματα, μόνον ο Θεός μπορεί να τα διορθώσει. Η γνήσια ορθόδοξη αυτοσυνειδησία μας δεν γνωρίζει καμιά τέτοιου είδους «ένωση Εκκλησιών», όπως και δεν αναγνωρίζει άλλες «Εκκλησίες» παρά μόνον θρησκευτικές αιρετικές κοινότητες! Το μόνο που γνωρίζει, εδώ και είκοσι αιώνες, είναι η μετάνοια και η επιστροφή των αιρετικών στην σωστική αγκαλιά της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, στην αγία και αμώμητη Ορθόδοξη πίστη!
Εκ του Γραφείου επί των αιρέσεων και των παραθρησκειών
Διαμαρτυρόμεθα για την έλευση του «Πάπα» στην Ελλάδα!
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 15η Νοεμβρίου 2021
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΘΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ «ΠΑΠΑ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!
Όλοι πλέον συνειδητοποιούν, ότι το «μυστήριο της ανομίας» και της γενικής αποστασίας έχει φθάσει στο αποκορύφωμά του. Τα σημεία των καιρών, όπως μας αποκαλύπτει αυτά ο αιώνιος λόγος του Θεού, είναι τροχιοδεικτικά και μας αποκαλύπτουν με αρκετή σαφήνεια ότι ζούμε όντως σε εσχατολογικές ημέρες, όπου ο αντίδικος διάβολος, «παίζει το τελευταίο του χαρτί», «ειδώς ότι ολίγον καιρόν έχει» (Αποκ.12,12). Βάζει όλες του τις δυνάμεις να ξεθεμελιώσει την Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού, την κιβωτό της σωτηρίας, και πασχίζει να την εντάξει στα κοσμικά θρησκευτικά σχήματα, ώστε να χάσει την σωτηριολογική της δύναμη.
Στα παρασκήνια αυτού του εσχατολογικού δράματος κεντρικό και δυναμικό ρόλο παίζει ο «πάπας» της Ρώμης, ο καταληψίας του σεβασμίου Πατριαρχείου της Δύσεως, ο οποίος θεωρείται ο πιο πολύτιμος συνεργάτης των σκοτεινών κέντρων του Διεθνούς Σιωνισμού και της Μασονίας. Με ισχυρό εργαλείο του, την πανίσχυρη διπλωματία του Βατικανού και τους πακτωλούς χρημάτων που διαθέτει στις τράπεζες «του αγίου Πνεύματος», κινεί τα νήματα της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, με στόχο την ανακήρυξή του σε παγκόσμιο θρησκευτικό ηγέτη της φρικτής πανθρησκείας, της παγκόσμιας θρησκείας, που πρόκειται να κυριαρχήσει στον πλανήτη στο εγγύς μέλλον. Πιστοί του σύμμαχοι δυστυχώς και «Ορθόδοξοι» εκκλησιαστικοί ηγέτες, οι οποίοι τον βοηθούν να προβάλλει διεθνώς και με κάθε τρόπο την διπλή παγκόσμια εξουσία του, πολιτική και εκκλησιαστική, ως αρχηγού κράτους και ως αρχηγού της πιο μεγάλης σε αριθμό πιστών «Εκκλησίας», σε σύγκριση με όλες τις άλλες θρησκείες του πλανήτη.
Μάλιστα μετά την «Σύνοδο» της Κρήτης, (2016), στην οποία ο Οικουμενισμός νομιμοποιήθηκε συνοδικά, αντί να καταδικασθεί, η πραγματοποίηση αυτού του οράματος έγινε ακόμη πιο εύκολη στον «ρωμαίο ποντίφηκα». Τώρα πλέον μπορεί όχι μόνον ως αρχηγός κράτους, αλλά και ως αρχηγός «αδελφής Εκκλησίας», να πραγματοποιεί ταξίδια σε παραδοσιακά Ορθόδοξες χώρες όπως η Ελλάδα, και να τυγχάνει θερμής υποδοχής από τους Ορθόδοξους εκκλησιαστικούς ηγέτες, προωθώντας έτσι σε λαϊκό επίπεδο τον Οικουμενισμό και δίνοντας την εντύπωση στον Ορθόδοξο κλήρο και λαό, ότι τίποτε δεν μας χωρίζει από τους παπικούς.
Μέσα στα πλαίσια αυτής της ευφορίας και των καλών αδελφικών σχέσεων με τις τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες, ιδίως τις ελληνόφωνες, αποφάσισε ο «πάπας» Φραγκίσκος να «πατήσει πόδι», για δεύτερη φορά, (μετά το 2016), στην Ορθόδοξη Ελλάδα, την αιματοβαμμένη από τα τίμια αίματα των αγίων και οσιομαρτύρων της αμωμήτου ημών Πίστεως που εμαρτύρησαν ανά τους αιώνες από τους προκατόχους του. Την είδηση του ερχομού του στην Ελλάδα ανήγγειλε με επίσημη ανακοίνωσή της η λεγομένη «Ιερά Σύνοδος της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος», «ως προσκεκλημένου της Προέδρου της Δημοκρατίας κας Κατερίνας Σακελλαροπούλου». Σύμφωνα με την ανακοίνωση της «Καθολικής Ιεραρχίας», «το πρόγραμμα της επίσκεψης περιλαμβάνει άφιξη το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου, επίσκεψη αυθημερόν στη Λέσβο το πρωί της Κυριακής και αναχώρηση από την Αθήνα για Ρώμη το πρωί της Δευτέρας 6 Δεκεμβρίου».
Για την ιστορία του θέματος αναφέρουμε ότι πριν από την κ. Σακελλαροπούλου, το 2019, απηύθυνε πρόσκληση στον «πάπα» να επισκεφθεί τη Ελλάδα ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος. Στις 23.10.2019 ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας επεσκέφθη τον «πάπα» στο Βατικανό. Την αποκάλυψη για την έλευσή του στην Ελλάδα έκανε ο πρώην υπουργός Γιώργος Καλαντζής κατά την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας, (2020), του Επιμελητηρίου Καβάλας, παρουσία και του Μητροπολίτου Καβάλας και Φιλίππων κ. Στεφάνου. Η επίσκεψή του λόγω κορωνοϊού, φαίνεται ότι αναβλήθηκε, χωρίς όμως να ξεχαστεί. Λίγο αργότερα ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης επανέλαβε την πρόσκληση. Στις 13.05.2020 είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον «πάπα», στην οποία, μεταξύ άλλων, τόνισε ότι προσβλέπει στην επίσκεψή του στη χώρα μας, μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν. Ο Πρωθυπουργός υπενθύμισε τους εορτασμούς των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση, το 2021 και πρότεινε σ’ αυτόν, κατά την επόμενη επίσκεψή του στην Ελλάδα, να επισκεφθεί πόλεις, που βρίσκονται στο επίκεντρο των πρώτων χρόνων του Χριστιανισμού, ακολουθώντας τα βήματα του Αποστόλου Παύλου.
Γύρω από το θέμα της επισκέψεως του «πάπα» στην Ελλάδα, ασχοληθήκαμε στο παρελθόν και δημοσιεύσαμε δύο άρθρα, το πρώτο με τίτλο: «Οι σκοτεινές παράμετροι της εκ νέου επισκέψεως του Πάπα στην Ελλάδα», (11.4.2016) και το δεύτερο με τίτλο: «Ιδού γιατί είναι ανεπιθύμητος ο Πάπας Φραγκίσκος στην Πατρίδα μας», (13.2.2020). Στα δύο αυτά άρθρα αναλύσαμε τις κυριώτερες παραμέτρους του θέματος και αποδείξαμε αρκούντως, γιατί ο «πάπας» Φραγκίσκος είναι ανεπιθύμητος στην Πατρίδα μας. Τώρα που το θέμα αναζωπυρώνεται και πάλι και φέρνει στην μνήμη μας οδυνηρές εμπειρίες του εγγύς και του απώτερου παρελθόντος, περί του τί εστί «πάπας» και Παπισμός, θεωρήσαμε χρέος μας να επανέλθουμε στο θέμα, προς ενημέρωση του πιστού λαού του Θεού, μετά και από σχετική παράκληση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Σεραφείμ.
Διατρανώνουμε λοιπόν για μια ακόμη φορά την πλήρη και τελεία αντίθεσή μας στην έλευσή του, όχι από φανατισμό και μισαλλοδοξία, άπαγε της βλασφημίας. Απέναντι στο πρόσωπο τού κ. Φραγκίσκου δεν έχουμε καμμία εμπάθεια. Αντίθετα μάλιστα τον αγαπούμε, ως εικόνα του Θεού και προσευχόμαστε για την μετάνοια και την σωτηρία του. Κανείς δεν είναι αντίθετος στην επίσκεψη του οιουδήποτε στη χώρα μας, διότι αυτό υπαγορεύει η δημοκρατική μας ελληνορθόδοξη Παράδοση και τα φιλόξενα αισθήματα του λαού μας. Ωστόσο στην περίπτωση της επισκέψεώς του στην Ελλάδα τα πράγματα αλλάζουν, δεν είναι τόσο απλά. Ο κ. Φραγκίσκος δεν θα έρθει ως απλός αρχηγός κράτους, όπως όλοι οι αρχηγοί κρατών, ή ως απλός προσκυνητής των «βημάτων του Αποστόλου Παύλου». Δεν θα έρθει μετανοημένος για τις δεκάδες αιρετικές διδασκαλίες που επεσώρευσε ο Παπισμός ανά τους αιώνες και για τους ποταμούς αιμάτων των ομολογητών της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Δεν θα έρθει για να απαρνηθεί το δαιμονικό πρωτείο εξουσίας εφ’ όλης της Εκκλησίας, την αποδοχή του οποίου απαιτεί από τους πάντες. Δεν θα έρθει για να ζητήσει συγνώμη για τα διαχρονικά εγκλήματα του Παπισμού εις βάρος της Ορθοδοξίας και της ανθρωπότητος γενικότερα, για τα οποία θα γίνει λόγος παρά κάτω με πολλή συντομία. Θα έρθει αμετανόητος, κουβαλώντας πάνω του όλες τις πλάνες και τις αιρέσεις του Παπισμού, με πρώτη και κυριότερη το φρικτό και δαιμονικό πρωτείο, ως ο «αντιπρόσωπος, (vicarius), του Χριστού στη γη», προκειμένου να κατοχυρώσει και έμπρακτα την οικουμενική του αναγνώριση, ακόμη και από τούς Ορθοδόξους. Αυτή τη φορά μάλιστα θα έρθει με περισσότερη έπαρση σε σχέση με την προηγούμενη επίσκεψή του, διότι δυστυχώς η «Σύνοδος» της Κρήτης, δεν κατέγνωσε τον Παπισμό ως αίρεση και κακοδοξία, όπως είναι πραγματικά. Είναι λοιπόν υπερβέβαιο, ότι πέρα από τις τιμές αρχηγού κράτους τις οποίες θα του αποδώσει η πολιτική ηγεσία της χώρας, θα του αποδοθούν και εκκλησιαστικές τιμές ως αρχηγού της «Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας».
Όμως εδώ τίθεται το καυτό ερώτημα: Η απόδοση εκκλησιαστικών τιμών, (αντί ελέγχων), σε έναν αιρεσιάρχη είναι σύμφωνη με την Ορθόδοξη Παράδοσή μας; Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας ουδέποτε στο παρελθόν τίμησε αιρεσιάρχες. Αντίθετα μάλιστα συγκροτούσε Συνόδους, στις οποίες ήλεγχε τις κακοδοξίες των και τους απέκοπτε από το σώμα της Εκκλησίας. Και το έκανε αυτό όχι από μίσος, αλλά από αληθινή αγάπη, με σκοπό να συναισθανθούν την πλάνη τους και να μετανοήσουν. Επομένως η απόδοση εκκλησιαστικών τιμών στον «πάπα», σε έναν αμετανόητο αιρεσιάρχη, προσβάλλει και ακυρώνει στην πράξη σειρά Οικουμενικών και Ενδημουσών Συνόδων, που καταδίκασαν τον Παπισμό ως αίρεση. Προσβάλλει επίσης και ακυρώνει τους αγώνες των μεγάλων αντιπαπικών αγίων της Εκκλησίας μας, όπως ο Μέγας Φώτιος, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός κ.α. Υποδεχόμενοι τον «πάπα» με ύψιστες εκκλησιαστικές τιμές, δείχνουμε στην πράξη ότι δεν τον αγαπούμε αληθινά, διότι δεν τον βοηθούμε να μετανοήσει. Αντίθετα μάλιστα, γινόμαστε αιτία να σκληρύνεται όλο και περισσότερο στην αμετανοησία του.
Πέραν αυτών, η επίσκεψή του θα έχει και πολλές άλλες συνέπειες για την Ορθόδοξη πατρίδα μας και γενικότερα για την Ορθοδοξία: Θα προκαλέσει για μια ακόμη φορά βαρύτατο σκανδαλισμό του πιστού λαού του Θεού. Θα αμβλύνει το Ορθόδοξο αισθητήριό του και θα επιφέρει στη συνείδηση του σύγχυση των ορίων μεταξύ Εκκλησίας και αιρέσεως. Με την ψευδή εικόνα που δίνουμε προς τα έξω, ότι με τους παπικούς είμαστε ένα, μια Εκκλησία, αποθαρρύνουμε όσους από τους παπικούς θέλουν να απαρνηθούν τον Παπισμό και να γίνουν Ορθόδοξοι. Ενθαρρύνουμε ακόμη και νομιμοποιούμε την παράνομη και ύπουλη προσηλυτιστική δράση της Ουνίας, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες. Υποδεχόμενοι τον «πάπα», αμνηστεύουμε και διαγράφουμε από την ιστορική μας μνήμη τα διαχρονικά εγκλήματα του Παπισμού εις βάρος της Ορθοδοξίας και γενικότερα των ατόμων και των λαών διά μέσου των αιώνων. Εγκλήματα για τα οποία δεν μετανόησαν έμπρακτα, ούτε ο νυν «πάπας», ούτε οι προκάτοχοί του. Απαριθμούμε μερικά:
Οι εκάστοτε «πάπες» απέδειξαν διαχρονικά τα πλέον ανθελληνικά τους αισθήματα και προθέσεις. Με τις φοβερές και φονικές σταυροφορίες διέλυσαν την χριστιανική αυτοκρατορία μας, την ένδοξη Ρωμανία και διευκόλυναν την οθωμανική προέλαση και κατάκτηση της Ορθόδοξης Ανατολής. Όταν κατά την διάρκεια της Δ΄ Σταυροφορίας, το 1204, οι Φράγκοι κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη, με τις ευλογίες του «πάπα» Ιννοκεντίου του Γ΄, επιδόθηκαν σε τέτοιους βανδαλισμούς, καταστροφές, αρπαγές και λεηλασίες, ώστε δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο. Κατά την διάρκεια της Φραγκοκρατίας τον 13ον αιώνα, οι Ορθόδοξοι Έλληνες υπέφεραν τα πάνδεινα από τους παπικούς, με τις ευλογίες και εντολές των εκάστοτε «παπών».
Τι να πούμε για Ιερά Εξέταση, τη νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου, με τη σφαγή 29.000 Γάλλων Ουγενότων, την συστηματική εξόντωση Ορθοδόξων διά της Ουνίας στην Ανατολική Ευρώπη, τη γενοκτονία 880.000 Σέρβων Ορθοδόξων αδελφών μας κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου; Γενοκτονία για την οποία όχι μόνον δεν έδειξε την παραμικρή μετάνοια το Βατικανό, αλλά αντιθέτως μάλιστα, «αγιοποίησε» τον αυτουργό αυτής της γενοκτονίας, στυγνό εγκληματία και δολοφόνο Καρδινάλιο του Ζάγκρεμπ Αλουΐσιο Στέπινατς. Τα έχουμε ήδη σχολιάσει σε παλαιότερες ανακοινώσεις μας.
Ο Παπισμός απέδειξε ότι είναι ο πλέον ορκισμένος και διαχρονικός εχθρός της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, ιδιαίτερα στην περίοδο των τετρακοσίων χρόνων της οθωμανικής δουλείας και εν συνεχεία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Το Βατικανό έμεινε ψυχρό και αδιάφορο στους αγώνες των προγόνων μας για την απελευθέρωσή μας, παρά τις αμέτρητες εκκλήσεις για βοήθεια. Αντίθετα μάλιστα, εκμεταλλεύονταν την τουρκική καταπίεση, σύναπτε συνθήκες με την Υψηλή Πύλη, για να προστατεύει τους παπικούς υπηκόους της και το χειρότερο: για να μπορεί να κάνει ελεύθερα προσηλυτισμό μέσω της πληθώρας των φανατικών μισιοναρίων του. Ας σημειωθεί πως οι συμπαγείς παπικοί πληθυσμοί στην οθωμανική αυτοκρατορία, (π.χ. Κυκλάδες), δεν γνώρισαν τουρκική σκλαβιά! Όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση ουδεμία βοήθεια προσέφερε, ούτε καν λεκτική στήριξη, προς το αγωνιζόμενο Έθνος μας. Μάταια παρακαλούσε ο ηρωικός Επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός τον τότε «πάπα» να βοηθήσει, έστω διπλωματικά, την Ελλάδα! Όταν κατά την καταστροφή της Μικράς Ασίας ο Μουσταφά Κεμάλ έσφαζε και ρήμαζε και γινόταν εκεί όργιο γενοκτονίας του Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού, ο «πάπας» τον συνέχαιρε.
Κατά την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου είχε συνταχθεί με τους επίδοξους και υπερφίαλους δολοφόνους της ανθρωπότητας και της πατρίδος μας φασίστες και ναζιστές. Στον πόλεμο του 40 ουδεμία παρέμβαση υπήρξε από το Βατικανό προς την ιταλική φασιστική Κυβέρνηση, ώστε να ματαιωθεί ο επιθετικός και άδικος αυτός πόλεμος κατά της αδύναμης στρατιωτικά Ελλάδος. Το αντίθετο μάλιστα. Φρόντισε να πλαισιώσει το ιταλικό στράτευμα με εκατοντάδες παπικούς «κληρικούς», οι οποίοι εμψύχωναν τους Ιταλούς στρατιώτες και τους έδιναν θάρρος, να αγωνιστούν σ’ ένα πόλεμο, ο οποίος προπαγανδίστηκε ως «ιερός», διότι στρέφεται εναντίον «αμετανόητων αιρετικών» και έχει την «ευλογία» της παπικής «Εκκλησίας». Ουδεμία βοήθεια προσέφερε ποτέ στο λαό μας, όταν την είχε ανάγκη, ακόμα και όταν πέθαινε από την πείνα στα χρόνια της φρικτής κατοχής.
Τέλος δεν είναι άνευ σημασίας να υπενθυμίσουμε το γεγονός ότι ο «πάπας» Φραγκίσκος ως «αρχιεπίσκοπος» στην Αργεντινή συνεργάσθηκε με το εκεί φασιστικό καθεστώς, και ευθύνεται για τουλάχιστον 30.000 νεκρούς και εξαφανισμένους αγωνιστές της ελευθερίας! Απόδειξη ότι δεν τολμά να επισκεφτεί την πατρίδα του και μάλλον δεν θα τολμήσει ποτέ να την επισκεφτεί, εξαιτίας της «θερμής υποδοχής» που του ετοιμάζει ο περήφανος λαός της χώρας αυτής!
Αδυνατούμε να κατανοήσουμε τους βαθύτερους λόγους της προσκλήσεως που απηύθυναν στον «πάπα» τόσο η Προέδρος της Δημοκρατίας κ. Σακελλαροπούλου, όσο και ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης. Ποιο πολιτικό όφελος προσδοκούν να αποκομίσουν από την επίσκεψη ενός εγκαθέτου του ανθελληνισμού θρησκευτικού και πολιτικού ηγέτη; Κατά την άποψή μας: Κανένα! Τι κοινό υπάρχει μεταξύ των ιδεωδών της Δημοκρατίας, που με τόσο πάθος και καύχηση ομιλούν και διακηρύσσουν προς πάσαν κατεύθυνση τα δύο παρά πάνω πρόσωπα με τον φασισμό και την απολυταρχία φεουδαρχικού και μεσαιωνικού τύπου, που ενσαρκώνει στο πρόσωπό του ο «πάπας»;
Και δύο ακόμη ερωτήματα: Ερωτήθηκε άραγε η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος για την θέση της απέναντι σε μια τέτοια επίσκεψη; Βολιδοσκοπήθηκε η κοινή γνώμη του Ορθοδόξου πληρώματος, εις ό,τι αφορά την εν λόγω επίσκεψη; Πολύ φοβούμεθα ότι η Πολιτεία ενήργησε ερήμην του κλήρου και του πιστού λαού του Θεού. Σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας μας, η γνώμη της Εκκλησίας σε τέτοια ζητήματα έχει καταλυτικό ρόλο και λόγο και γι’ αυτό δεν θα πρέπει να αγνοείται από την Πολιτεία. Πολύ φοβούμεθα επίσης ότι και η διοικούσα Εκκλησία συγκατατέθηκε, ή θα συγκατατεθεί προσεχώς και θα συναινέσει, οπότε φέρει βαρύτατη ευθύνη ενώπιον του Θεού.
Για όλα τα παρά πάνω εμείς, ο ευσεβής Ορθόδοξος ελληνικός λαός, δεν θα υποδεχτούμε με καμιά χαρά τον κ. Φραγκίσκο, τον μεγάλο και αμετανόητο αιρεσιάρχη και πιόνι της Νέας Τάξεως Πραγμάτων, διότι όπως αναφέρεται στην παπική ανακοίνωση «η Αθήνα, το λίκνο ενός μεγάλου πολιτισμού, εκεί όπου ο Απόστολος των Εθνών Παύλος κήρυξε το Μήνυμα της ενότητας του ανθρωπίνου γένους, της αγάπης του Θεού και της εν Χριστώ σωτηρίας διά της Αναστάσεως» και όλη η Ορθόδοξη Ελλάδα, αποστρέφεται τον εγκληματικό και ανθελληνικό Παπισμό. Αντίθετα θα λυπηθούμε σφόδρα, διότι ο αμετανόητος αιρεσιάρχης και πολιτικός ηγέτης του πλέον διεφθαρμένου κράτους της ιστορίας θα πατήσει τα αγιασμένα χώματά μας. Θα λυπηθούμε σφόδρα, διότι η παρουσία του θα ξυπνήσει εφιαλτικές μνήμες στο λαό μας, για τα διαχρονικά εγκλήματα του «θεϊκού» του κράτους, αλλά και εξ’ αιτίας της ανυπόφορης ηθικής μπόχας της «εκκλησίας» του, την οποία αναδύει η παρουσία του!
Κλείνοντας την ανακοίνωσή μας, εκφράζουμε την πικρία μας και την απογοήτευσή μας για την στάση της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας της χώρας μας, για την άφρονα επιλογή της να καλέσει και πάλι των ορκισμένο εχθρό της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, να βεβηλώσει, πατώντας τα ιερά και αιματοβαμμένα χώματα μυριάδων αγίων και ηρώων, οι οποίοι αγωνίστηκαν και έχυσαν το αίμα τους για την Ορθόδοξη πίστη, την ελευθερία, την ειρήνη, την αδελφοσύνη και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αξίες τις οποίες καταπατεί βάναυσα εδώ και δέκα αιώνες ο αιρετικός Παπισμός. Είμαστε σχεδόν βέβαιοι ότι και η διοικούσα Εκκλησία, όχι μόνον θα συγκατατεθεί στην έλευση του «πάπα», αλλά θα του αποδώσει και εκκλησιαστικές τιμές, (αντί ελέγχων), πράγμα το οποίο θα προκαλέσει την οργή και την αγανάκτηση του πιστού λαού του Θεού.
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ ΤΟ ΥΠΕΡΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΕΜΟRANDUM
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ
Η ΕΣΥ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ ΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΜΑΣ ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ ΚΑΙ ΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΙ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΟΤΑΝ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ
ΜΟΝΗ ΟΔΟΣ… ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΦΥΠΝΙΣΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ Η ΑΘΡΟΑ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥΣ ΩΣ ΜΕΛΗ ΣΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΘΝΙΚΟ ΦΟΡΕΑ ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ !!!
ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ “ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ Ε.ΣΥ.”
“Ε.ΣΥ. ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ”. ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ
“ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ Ε.ΣΥ.” ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ.
ΕΛΛΑΝΙΟ ΑΞΙΑΚΟ, ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΗ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑ-ΠΟΛΙΤΗΣ-ΠΟΛΙΤΕΙΑ, ΙΣΟΔΥΝΑΜΙΑ-ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ-ΕΛΕΦΘΕΡΙΑ
ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΟΠΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ Ε.ΣΥ. ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ
0 Σχόλια