Στα χέρια του αρμόδιου εισαγγελέα, προκειμένου να ελεγχθεί για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, βρίσκεται πλέον ο φάκελος της ΜΚΟ Human Rights 360, καθώς και άλλων οργανώσεων που έχουν αντικείμενο την παράνομη μετανάστευση.
Εδώ έχει ενδιαφέρον να τονίσουμε ότι οι συγκεκριμένες ΜΚΟ προσφέραν και στην «Κιβωτό του Κόσμου» το απαραίτητο έμψυχο υλικό με παιδιά αλλοδαπών το οποίο εν συνεχεία χρησιμοποιούσε ως δωρεάν εργατικό δυναμικό σε κάθε είδους εργασία.
Η ΜΚΟ Human Rigths 360 είχε λάβει δημοσιότητα πρόσφατα, όταν κατήγγειλε το δήθεν «περιστατικό» με τον «θάνατο της μικρής Μαρίας» στον Έβρο.
Η συγκεκριμένη ΜΚΟ αφορά ένα από τα τμήματα ενός ογκώδους πορίσματος που περιγράφει ένα πολυπλόκαμο δίκτυο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων με ενασχόληση με τους παράνομους μετανάστες.
Στην έκθεση παρουσιάζονται στοιχεία που δείχνουν ότι το δίκτυο των ΜΚΟ είχε στόχο την αφαίμαξη κονδυλίων από χώρες που στηρίζουν τη δράση τους, ενώ τα κεφάλαια τα οικειοποιούνται συγκεκριμένα πρόσωπα.
Με άλλα λόγια πρόκειται για σύγχρονο δουλεμπόριο με επίφαση «νομιμότητας».
Το πόρισμα, κατά το ίδιο δημοσίευμα, κατατέθηκε στην Εισαγγελία και στα συναρμόδια υπουργεία από την Αρχή Καταπολέμησης Μαύρου Χρήματος (Αρχή για το Ξέπλυμα), η οποία ζητά να ερευνηθεί ο ιδρυτής της ΜΚΟ Human Rights 360 για το κακούργημα της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης (με ποσά άνω των 120.000 ευρώ), με βασικό αδίκημα την απιστία.
Έχουν ήδη δεσμευτεί οι λογαριασμοί του ιδίου, καθώς και άλλων προσώπων. Κατά την ίδια πηγή, στήθηκε ένα δίκτυο συνεργαζόμενων ΜΚΟ, στις οποίες ο επικεφαλής της Human Rights 360 διοχέτευε μεγάλα χρηματικά ποσά για παροχή υπηρεσιών προς την δίκη του ΜΚΟ.
Ο ίδιος φέρεται επιπλέον ότι είχε συνάψει σχέση εργασίας με τις εν λόγω ΜΚΟ και εισέπραττε τα χρήματα που πήγαιναν από τη Human Rights 360 στις συνεργαζόμενες ΜΚΟ.
«Καμπανάκι» από την αδιάκοπη άνοδο των εσόδων της ΜΚΟ
Το «καμπανάκι» για τη Human Rights 360 είχε σημάνει, ωστόσο, νωρίτερα. Σύμφωνα με πληροφορίες τα έσοδα της οργάνωσης από δωρεές συνεχώς ανέβαιναν:
-το 2017 ήταν 18.750 ευρώ
-το 2018, ανεβαίνουν στα 430.700 ευρώ,
-το 2019 φτάνουν τα 679.722 ευρώ,
-το 2020 τα 1.558.491 ευρώ και
-το 2021 τα 1.048.280 ευρώ
Πώς ζει, όμως, μια ΜΚΟ; Οι μη κυβερνητικοί οργανισμοί αποτελούν ιδιαίτερες οντότητες. Λειτουργούν ανεξάρτητα από κυβερνήσεις, αλλά στηρίζονται και σε κρατικές και σε ευρωπαϊκές χορηγίες. Δεν ελέγχονται από κυβερνήσεις, αλλά τους παρέχεται το ελεύθερο να μπερδεύονται σε ζητήματα… ανέμελα, ακόμα και για τα πιο λεπτά διπλωματικά θέματα.
Χωρίς, όμως, να λογοδοτούν όταν προκαλούν σοβαρές ζημιές. Δεν είναι επιχειρήσεις, αλλά διαχειρίζονται εκατομμύρια. Δεν μπορούν να πουλήσουν μετοχές, όπως μια εταιρία, αλλά έχουν απρόσκοπτη πρόσβαση σε κεφάλαια.
Για τις ΜΚΟ το κέρδος έρχεται από τον σκοπό. Η Παγκόσμια Τράπεζα ορίζει τις ΜΚΟ ως «ιδιωτικούς οργανισμούς που ασκούν δραστηριότητα για να απαλύνουν τον πόνο, να προωθήσουν τα συμφέροντα των φτωχών, την προστασία του περιβάλλοντος, την παροχή βασικών κοινωνικών υπηρεσιών». Στην πραγματικότητα οι ΜΚΟ είναι απόλυτα «επαγγελματικές». Δεν πρόκειται για ερασιτέχνες φιλάνθρωπους. Μοιάζουν όλο και περισσότερο με επιχειρήσεις, όπως έχει γράψει ο «Economist» το 2017.
Δεν είναι σπάνιο μια ΜΚΟ να εξαντλεί κάθε ηθική εξουσία με την παντελώς ανεύθυνη και ασύδοτη στάση της. Το 2018, για παράδειγμα, αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο της Oxfam, ΜΚΟ με διεθνή παρουσία σε πολλές χώρες, και στην Ελλάδα. Εγινε γνωστό ότι προσωπικό της Oxfam στην Αϊτή κακοποιούσε γυναίκες σεξουαλικά και τις εκμεταλλευόταν ως πόρνες. Σαν να μην έφτανε αυτό, η ανώτατη διοίκηση της Oxfam φαίνεται να αγνόησε τις προειδοποιήσεις για το τι συνέβαινε.
Παράλληλα εμφανίστηκαν κι άλλες παρόμοιες καταγγελίες, όπως ότι εργαζόμενοι σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς στη Βρετανία κακοποιούσαν εφήβους εθελοντές ή ότι μέλη του προσωπικού αντάλλασσαν ανθρωπιστική βοήθεια με σεξ. Μετά το σκάνδαλο, η Oxfam αντιμετώπισε υπαρξιακή κρίση, με τις δωρεές να πέφτουν κάθετα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να απειλεί ότι θα τους κόψει τη χρηματοδότηση.
Από σκάνδαλα διάφορων ειδών μέχρι σοβαρά επιζήμιους χειρισμούς, συχνά κάποιες ΜΚΟ -όχι βέβαια όλες- συμπεριφέρονται χωρίς αρχές. Το πρόβλημα έχει τη ρίζα του στην άποψη ότι οι ΜΚΟ είναι εξ ορισμού ηθικές, αφού ο σκοπός τους βασίζεται στην αρετή της φιλανθρωπίας. Με αυτό το… τεκμήριο αρετής, τα ζητήματα λογοδοσίας των ΜΚΟ παραμελούνται διεθνώς.
Σε σχέση με εταιρίες ή κυβερνήσεις, οι ΜΚΟ αντιμετωπίζουν ελάχιστο έλεγχο, όπως σημειώνει και η «Washington Post». Οι ΜΚΟ λαμβάνουν τεράστιο μέρος της χρηματοδότησής τους από κυβερνήσεις, Ε.Ε., ιδρύματα όπως το Open Society του Σόρος, με συνέπεια να επικεντρώνονται περισσότερο στη διαχείριση των σχέσεων με το πολιτικοεπιχειρηματικό περιβάλλον και λιγότερο στην αποτελεσματική διοίκηση και στον εσωτερικό έλεγχο.
Σε αντίθεση με τις ΜΚΟ, ο κερδοσκοπικός τομέας, οι επιχειρήσεις δηλαδή, που λειτουργούν εκτός του τεκμηρίου της αρετής, εποπτεύονται από πολλά στρώματα ρυθμιστικών Αρχών και φορέων. Οι κερδοσκοπικοί οργανισμοί υποχρεούνται να αποκαλύπτουν σε τακτική βάση πληροφορίες για τα πεπραγμένα τους, από τα οικονομικά ως τα διαχειριστικά. Οι πληροφορίες ελέγχονται και κοινοποιούνται μέσω εφημερίδων και sites. Λογοδοτούν σε μετόχους και πελάτες. Οι διευθυντές τους απολύονται αν δεν αποδίδουν και αν δεν πιάσουν τους στόχους.
Οι ΜΚΟ λειτουργούν σε ένα σύμπαν μειωμένης εποπτείας και υπερβολικής εμπιστοσύνης σε παγκόσμια κλίμακα. Είναι επίσης σχετικά εύκολο να ανοίξει κάποιος μια ΜΚΟ, κάτι που σημαίνει ότι το «σύστημα» ελκύει κάθε καρυδιάς καρύδι, από άτομα που απλώς θέλουν πρόσβαση στα κονδύλια, όπως σημειώνει η «Washington Post».
Τα ίδια τα μοντέλα της συχνά δαιδαλώδους χρηματοδότησης για τις ΜΚΟ προκαλούν απορίες. Ενα συνονθύλευμα από μη κυβερνητικές οργανώσεις που χρηματοδοτούνται από κυβερνήσεις ή την ίδια την Ε.Ε. δεν βγάζει νόημα. Ούτε είναι δυνατόν να δρουν πέρα από κάθε ευθύνη ή λογοδοσία.
Ουκ αν λάβοις ... αν δεν διεκδικήσεις
ΞΕΠΟΥΛΗΘΗΚΕ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ Grimaldi
ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ:
0 Σχόλια